تفسیر نهجالبلاغه تبیین فلسفه هبوط حضرت آدم(ع) و مأموریت پیامبران الهی

به گزارش معاونت فرهنگی دانشگاه ادیان و مذاهب، جلسه تفسیر نهجالبلاغه با سخنرانی حجتالاسلام والمسلمین دکتر نادم در نمازخانه دانشگاه برگزار شد.
در این نشست، ایشان ضمن قرائت فرازی از خطبه نخست نهجالبلاغه امیرالمؤمنین(علیهالسلام) به تبیین فلسفه هبوط حضرت آدم(ع) و مأموریت پیامبران الهی پرداخت.
دکتر نادم با اشاره به بیان امیرالمؤمنین(ع) در این خطبه گفت: یکی از حکمتهای هبوط حضرت آدم(ع)، تحقق تناسل و گسترش نسل انسانی است و در میان این نسل، خداوند پیامبرانی را برگزید و پیاپی میان مردم مبعوث فرمود تا انسانها را به حقیقت وجودی خویش و پیمان فطریشان با خداوند متذکر سازند.
وی در ادامه با استناد به عبارت شریف نهجالبلاغه
«فَبَعَثَ فِیهِمْ رُسُلَهُ، وَ وَاتَرَ إِلَیْهِمْ أَنْبِیَاءَهُ، لِیَسْتَأْدُوهُمْ مِیثَاقَ فِطْرَتِهِ، وَ یُذَکِّرُوهُمْ مَنْسِیَّ نِعْمَتِهِ، وَ یَحْتَجُّوا عَلَیْهِمْ بِالتَّبْلِیغِ، وَ یُثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»
بیان کرد: پیامبران الهی نیامدند تا حقیقتی تازه به انسان بیاموزند، بلکه مأمور بودند تا داشتههای درونی بشر را آشکار سازند و گنجینههای فطرت و عقل او را بیدار کنند.
سخنران جلسه افزود: بر اساس کلام امیرالمؤمنین(ع)، در وجود انسان دو سرمایه گرانبها نهفته است؛ فطرت الهی و عقل انسانی. پیامبران آمدهاند تا این دو گوهر را از غبار غفلت برهانند و انسان را متوجه حقیقت خویش کنند. از نگاه حضرت علی(ع)، وظیفه انبیا معرفتبخشی است، نه صرفاً دعوت به اعمال عبادی؛ زیرا معرفت مقدمه عبادت است و عبادتِ بیمعرفت ارزشی ژرف ندارد.
وی با تأکید بر نقش خودشناسی در مسیر خداشناسی گفت: پیامبران الهی آمدهاند تا انسان را به شناخت خویش رهنمون شوند، چرا که «هر کس خود را بشناسد، پروردگار خویش را شناخته است». از منظر عرفانی نیز، شکوفایی فطرت و تعقل، راهی به سوی شناخت حق تعالی است.
دکتر نادم در پایان با ذکر سخنی از مرحوم آیتالله مشکینی(ره) خاطرنشان کرد: همانگونه که طلاب و دانشپژوهان شبها به مطالعه متون درسی میپردازند، شایسته است هر شب نیز بخشی از «کتاب نفس» خویش را مطالعه کنند؛ چرا که بزرگترین کتاب الهی، وجود خود انسان است.
وی سخنان خود را با این دعا به پایان رساند:
«از خدای متعال مسئلت داریم به برکت صلوات بر محمد و آل محمد، توفیق خودشناسی را که مقدمه خداشناسی است، به همه ما عنایت فرماید.»